Werken als opvoeder in de gevangenis

Hoe ben je bij de FOD Justitie terechtgekomen?

"Ik kende niemand die in het gevangenismilieu werkte, maar toch heb ik altijd al die roeping gehad. Mijn vriendin was verpleegster in Luik, dus verliet ik mijn geboortestreek Gaume om bij haar te kunnen zijn. Het lag dan ook voor de hand dat ik in de nabijgelegen gevangenis van Lantin aan de slag wou.

Vanwaar die roeping? 

"Aanvankelijk wilde ik een job waarbij ik mijn passie voor sport kon combineren met mijn opleiding tot opvoeder. Geleidelijk aan kwam ik ook meer op vertrouwelijke voet te staan met de gedetineerden. En zo vallen alle puzzelstukjes op hun plaats. Als ik een nieuwe gedetineerde ontmoet, probeer ik er niet achter te komen waarom ze werd opgesloten. Dat komt later, vanzelf, naarmate het vertrouwen groeit. Dan zijn we er voor een goed gesprek, om mensen zich beter te doen voelen en vooral om familiebanden te helpen herstellen of versterken, als die door het leven of door de detentie beschadigd zijn. Want familiebanden zijn het allerbelangrijkste."

De wekker gaat, je maakt je klaar en de werkdag begint. Wat gebeurt er daarna?

"De ene dag is de andere niet, en dat maakt deze omgeving zo waardevol. We zitten er midden in, we moeten op elk moment kunnen handelen. Er zijn wel vaste uren voor de activiteiten die ik begeleid of organiseer samen met andere betrokkenen, zoals de sieraden- of podcastworkshop.  

Meestal werk ik 's avonds, omdat veel gedetineerden overdag actief zijn in de werkplaatsen. Ik organiseer ook activiteiten in het weekend, bij speciale gelegenheden als de zomerbarbecue of de hamburgeravond naar aanleiding van de oktoberfoor in Luik. Dat zijn unieke momenten om samen te delen: de gedetineerden dragen financieel bij, voor zover ze dat kunnen, en de gemeenschap betaalt voor degenen die dat niet kunnen. Die vrijgevigheid spreekt me aan. Het doet me denken aan het dorpje waar ik ben opgegroeid.  

Het doel is om een mooie dag te hebben: als iedereen ervan geniet, is het een win-winsituatie. Zelfs als het tijd en energie kost."

Wat drijft jou? En hoe geef je vaart aan de dingen?

"Wat telt voor mij, is begripvol zijn, luisteren en handelen opdat mensen zich bewust worden van wat echt belangrijk is en positief evolueren. Zonder overmoed, zonder onhaalbare doelen te stellen. Ik breng hier veel tijd door omdat ik het leuk vind en overtuigd ben van de waarde van wat ik doe.  Natuurlijk zijn sommige momenten moeilijker en zwaarder dan andere. Maar ik kom nooit met lood in de schoenen."